Getuigenis Ruben (Eenheidsleider FOS De Wouw)
Jullie hebben Salman, een jongen van 14 uit Afghanistan, meegenomen naar jullie eenheidskamp.
Hoe is dit verlopen?
Jan belde me op met de vraag van de moeder van Salman. Hij wou graag met een Nederlandstalige scoutsgroep op kamp. Ze waren op zoek naar een leuke tijdsbesteding en een manier om Nederlands te oefenen. Voor ons was het kort dag: 1 week voor het kamp. We hebben ja gezegd en gingen meteen aan de slag met de voorbereiding om Salman een super onthaal te geven.
Allereerst zaten we samen met Els van Pleegzorg Vlaanderen om de wederzijdse verwachtingen te bespreken. We wisten dat Salman afkomstig was van Afghanistan en een jongen is met een vluchtverhaal. Hij sprak al goed Nederlands en wou graag met een Nederlandstalige organisatie mee op kamp. Hij is hier al een tijdje, zit niet meer in OKAN-klassen en had nu het eerste jaar beroepsopleiding achter de rug.
We hebben hem voorbereid dat we een ‘witte’ scouts zijn. We gingen ervan uit dat dit een drempel kon zijn maar hij vond dit juist goed, want het Nederlands was belangrijk voor hem. Hij heeft hiervoor ook een optie gekregen om met andere jongeren met een vluchtverhaal op kamp te gaan. Dat deed hij liever niet zei hij, vanwege de conflicten tussen de verschillende groepen vluchtelingen.
Na het telefoontje op vrijdag vertrokken we op woensdag met de leiding. Zaterdag kwamen de kinderen toe op het kampterrein. Salman was nog snel een hemd gaan halen op het kantoor van FOS Open Scouting en wij hebben hem ook andere kledij gegeven. Ik stuurde een lijst via mail met materiaal dat hij moest meenemen. Wij hadden een trekking rugzak voorzien maar hij had alles al zelf meegenomen. Zaterdag kwam hij aan in volledig uniform.
Eerst keken de andere leden naar hem met de vraag ‘wie is dat?’. De leiding gaf aan dat het snel heel goed liep: Salman was heel sociaal, het klikte direct met de groep.
Met welke tak ging hij mee?
Hij was mee met de jongverkenners. Er was overleg met Pleegzorg Vlaanderen of hij misschien bij de verkenners zou zitten omdat hij ouder/volwassener en fysiek ook groter is – maar de leiding bij de jongverkenners had meer ervaring. Daarom hebben we besloten om hem bij deze groep te zetten. En daar hadden we geen spijt van!
Alle klassieke scoutsactiviteiten kwamen aan bod: Ze hebben een dropping gedaan, zonder leiding! Ze kookten zelf hun eten, ze hebben een kampspel gespeeld, meegeholpen met de afbraak en het inladen van materiaal in de camion. En uiteraard gingen ze ook op hike. Het was niet zijn favoriete activiteit maar ook dat is scouts… doorbijten en uiteindelijk het enthousiasme omdat het goed gelukt is.
Alles liep vlot! Een uitdaging was het eten: Salman eet halal dus als er varkensvlees op de menu stond heeft hij gewoon vegetarisch gegeten.
Ik was er zelf niet bij, maar ik vernam van de leiding en van hem dat het kamp enorm plezant was. Aan het einde van het kamp heeft hij de namen en de gsm-nummers van de andere leden gevraagd om in contact te blijven.
Hij heeft het nog niet gevraagd of hij zich mag aansluiten bij ons, dus we wachten erop – dan gaan we kijken wat de mogelijkheden zijn, want wij zitten met wachtlijsten. De familie woont in Sint-Niklaas, misschien kunnen ze zich aansluiten bij een eenheid die dichterbij hen is. Salman heeft nog 2 jongere broers/zussen, dus misschien krijgen ze ook interesse…?
Is de situatie voor herhaling vatbaar voor jullie?
Zeker! Maar het zou beter zijn dat we de vraag iets vroeger krijgen. Hoe vroeger hoe beter! Dan kunnen we alle nodige voorbereidingen treffen.
Onze grootste schrik was dat Salman het niet tof zou vinden vanwege eventuele slechte ervaringen in het verleden. Maar alles was goed verlopen. Voor een kamp van 11 dagen moet je voor een back up zorgen – maar gelukkig ging het goed.
De jongeren slapen gemengd en per patrouille. Salman heeft niets hiervan gezegd. Hij mocht ook naar huis bellen, maar na een paar dagen belde de mama met de bezorgdheid dat hij nog niet gebeld had! Maar zoals het voor alle ouders is als het kind op kamp is: Geen nieuws is goed nieuws!
Het zou misschien ook beter zijn dat Salman meekon met een eenheid uit zijn omgeving. Dan was de drempel om hem aan te sluiten bij de eenheid iets lager en kon hij tijdens het jaar ook plezier beleven met zijn nieuwe vrienden!
Maar ja! Pleegzorg regio Gent mag ook een volgende keer contacteren en wij zullen deze vraag met open armen ontvangen!
Scoutsmap
