Open navigation menu

Opinie - Laat de jeugd buitenspelen, zelfs als dat lawaai maakt

De afgelopen week laaide de discussie over lawaai door buitenspelende jongeren opnieuw op. Aanleiding was een video van Waalse presentatrice Maria del Rio die het lawaai van een nabijgelegen scoutsgroep ‘onleefbaar’ noemt. FOS Open Scouting roept op tot dialoog en wil het belang van spelen buiten voor kinderen en jongeren in de verf zetten.

Vlaanderen kent vele sterke jeugdbewegingsgroepen en ongeveer één op 5 jongeren is er actief als leiding of lid. Die groepen maken deel uit van hun gemeenschap. Ze versterken het sociaal weefsel van hun buurt enorm. Iedereen kent wel iemand die “bij de scouts zit” of “leiding geeft”. Elke week opnieuw trekken duizenden kinderen en jongeren hun uniform aan om buiten te spelen, vrienden te maken, te groeien, te lachen, samen te zijn, verbinding aan te gaan, te leren en zich eens zorgeloos uit te leven.

Dat zorgeloos buitenspelen en loslaten gaat vaak ook gepaard met het nodige jeugdig enthousiasme. Gelach, geroep, gezang - het hoort erbij. Want waar kinderen spelen, daar leeft het. En dat is iets om te koesteren, niet om te veroordelen. Het geluid van spelende kinderen is geen overlast, maar een teken van een gezonde, levendige gemeenschap.

Je kan ervoor kiezen om je te ergeren aan dat lawaai. Of je kan even stilstaan bij wat het écht betekent: tientallen, soms honderden kinderen die een fantastische tijd beleven. Het lawaai van spel kan je niet dimmen met een volumeknop. En dat is maar goed ook.

Het belang van spelen buiten

Hoewel we dat als volwassenen soms vergeten lijken, is spelen (buiten) cruciaal voor de ontwikkeling van kinderen en jongeren. Het bevordert beweging, vermindert stress, versterkt de mentale gezondheid en leert hun spelenderwijs samenwerken, omgaan met emoties en uitdagingen overwinnen. Redenen genoeg dus om naar buiten te gaan en het kind in jezelf los te laten.

Hebben we als samenleving liever kinderen en jongeren die zich opsluiten in een virtuele wereld die schuilgaat achter hun smartphones en dergelijke apparaten? Of willen we net dat kinderen en jongeren echte ontmoeting opzoeken, samen ravotten, ontdekken en zich uitleven in de buitenlucht?

Jeugdbewegingen geven terug

Het belang van spelen werd al enkele keren benoemd, maar jeugdbewegingen doen veel meer dan enkel spelen. Ze organiseren daarnaast talrijke activiteiten (eetfestijn, fuif, …), ondersteunen lokale initiatieven en brengen leven in dorpen en steden. Ze geven kinderen en jongeren de kans een netwerk op te bouwen in hun leefomgeving. Ze leiden jonge mensen op tot geëngageerde burgers, vrijwilligers en leiding van morgen. Jeugdbewegingen verstoren hun gemeenschap niet, ze geven er net aan terug.

Meer dialoog, minder decibels

Natuurlijk is niet alles slechts zwart-wit. Bovenstaand pleidooi betekent uiteraard niet dat zomaar elk geluid getolereerd moet worden. Er zijn ook grenzen en daarbij situaties die overleg vragen. Maar overleg is hier het kernwoord. In plaats van te roepen over onze frustraties op sociale media, kunnen we beter het gesprek aangaan. Misschien moeten wij als jeugdbewegingen nog meer luisteren naar onze buren en misschien kunnen buren ook eens langskomen om te zien wat er achter dat “lawaai” schuilt: plezier, samenhorigheid en groei.

Dus laten we kinderen en jongeren vooral de ruimte geven om buiten te spelen, te lachen en te leven. Want het geluid van spel is het geluid van de toekomst.

Leden van de BeleidsAdviesRaad,
FOS Open Scouting

Ben je geholpen met deze informatie?